Projekty

Wizyta w Polsce 03-09.10.2021r. szkół partnerskich z Grecji i Hiszpanii, temat przewodni – walka o SOLIDARNOŚĆ: Prezentacja z pobytu w Polsce (PDF, 6MB)

Relacja z nagrania - Radio Złote Przeboje

      

Wirtualne spotkanie pod hasłem „Nie dla dyskryminacji”

W dniach 15-19.03.2021r. odbyła się wirtualna mobilność zorganizowana przez włoską szkołę. Hasłem przewodnim tego spotkania była „Walka z dyskryminacją”. Kolejne spotkanie, w którym wszystkie biorące udział kraje spisały się na medal. Podjęliśmy po raz kolejny mnóstwo działań mających na celu uwrażliwienie na problem dyskryminacji. Pierwszego dnia przystąpiliśmy do głosowania na plakat przewodni naszej mobilności oraz do rozwiązania quizu na temat systemu politycznego i szkolnictwa we Włoszech, szkoły partnerskiej jak i włoskiej miejscowości Montesarchio. Po raz kolejny mieliśmy okazję pracować przy pomocy różnych stron internetowych m.in. w programie Canva stworzyliśmy pokaz slajdów przedstawiający prace artystów walczących z dyskryminacją (street art). Poza tym każdy kraj wykonał napis „nie dla dyskryminacji” w swoim języku korzystając z „L’aphabet plastique” d’Herbin (alfabetu dla którego charakterystyczne są różne kolorowe kształty, każdy kształt to inna litera). Stworzyliśmy również chmury słów oraz przy pomocy Padleta obraz „nie dla dyskryminacji” wykorzystując murale i dzieła artystów. Na tablicy w Padlecie mogliśmy umieścić wymyślone przez nas hasła, wyrecytowane wiersze czy zaśpiewane piosenki wraz z klipem oczywiście nawiązujące do walki z dyskryminacją. Szkoła we Francji przygotowała schody i fresk inspirujące się walką z różnymi przejawami dyskryminacji. Ostatniego dnia mobilności została przygotowana wirtualna wystawa z wszystkich prac.

Weronika Furmanek, klasa II Ga

Link jest do wirtualnej wystawy prac wykonanych w trakcie spotkania organizowanego przez Włochy.

Wirtualne spotkanie pod hasłem „Walka o solidarność”

W dniach 15-19.02.2021r. odbyła się wirtualna mobilność organizowana przez naszą szkołę. Hasłem przewodnim tego spotkania została „Walka o solidarność”. To już drugie takie spotkanie przy użyciu technologii internetowych, ale i tym razem wszyscy daliśmy radę. Dużo się działo przez te pięć dni. Pierwszego dnia wszystkie kraje wzięły udział w głosowaniu na plakat reprezentujący mobilność – wygrał plakat Hiszpanii. W kolejnych dniach podejmowaliśmy się różnych działań m.in. stworzyliśmy chmury słów w programie WordArt, przy pomocy wirtualnej tablicy – Padleta wykonaliśmy mur solidarnościowy na którym umieściliśmy instytucje oraz osoby działające na rzecz solidarności. Poza tym mieliśmy okazję poszukać murali, dzieł sławnych artystów, symboli oraz zdjęć nawiązujących do omawianej wartości. Mogliśmy wykazać się swoją kreatywnością układając slogany, pisząc wiersze, śpiewając piosenki i zaprezentować swoje zdolności tworząc klipy solidarnościowe. Każda szkoła mogła również przygotować manifestację, w której każdy mógł wyrazić siebie i pokazać jak walczy o solidarność. Efekty wszystkich naszych działań zostały umieszczone na etwinningu oraz stronie projektu w postaci wystawy stworzonej ostatniego dnia mobilności.

Weronika Furmanek, klasa II Ga

Link do prezentacji z pracami wykonanymi w trakcie spotkania organizowanego przez naszą szkołę (Walka o solidarność).

Wirtualne spotkania pod hasłem „Walka o solidarność”

W ramach projektu „Sztuka zaangażowana” (L’art engagé), w dniach 15-19.02.2021 r. odbędą się wirtualne spotkania pod hasłem Walka o solidarność. Uczestniczyć w nich będą wszystkie partnerskie szkoły, które zaprezentują prace inspirowane motywem przewodnim. Wydarzeniem poprzedzającym będzie prelekcja online zorganizowana przez Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi dotycząca szeroko rozumianej tolerancji, solidarności, mowy nienawiści prowadzącej do totalitaryzmów. Zapraszamy!

Międzynarodowy Dzień Tolerancji

16 listopada obchodzimy Międzynarodowy Dzień Tolerancji. Z tej okazji szkoła z greckiej Arty, gospodarze Wirtualnych Spotkań pod hasłem „Walka o Tolerancję”, przygotowała krótki film dokumentujący działania uczestników projektu powstałe w tym czasie:

List do uczestników projektu

Polska, 1.04.2020 r.

Drodzy przyjaciele z partnerskich krajów!

Wyraźmy siebie!

Witam Was wszystkich serdecznie! Pozdrawiam ciepło z Polski!

Polska jest w kolejnym dniu kwarantanny. Centra handlowe, kina, muzea, teatry, restauracje, a od wczoraj również parki, bulwary, place zabaw dla dzieci, salony fryzjerskie i kosmetyczne są zamknięte. Otwarte pozostają miejsca takie jak: sklepy spożywcze, apteki, drogerie, poczty. Ulice w większości są opustoszałe. Wprowadzono także ograniczenia w komunikacji miejskiej. Dużo ludzi pracuje zdalnie, uczniowie i studenci uczą się online. Lekarze  nie mogą sobie pozwolić na pracę w domu. Muszą być na miejscu, w gotowości do przyjmowania kolejnych pacjentów zakażonych koronawirusem. W domu czekają na nich najbliższe rodziny, gdy oni właśnie dzisiaj mogli zarazić się wirusem. W szpitalach brak maseczek. Wiele instytucji charytatywnych pomaga i szyje maseczki, ale wciąż jest ich za mało. Możemy w pewnym stopniu zmniejszyć ryzyko zarażenia lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych, zostając w domu!!! W czasie izolacji możemy nadrabiać stracony czas z rodziną. Ja właśnie to robię i zachęcam Was do tego! To wspaniałe! Rozmawiam z najbliższymi, robimy wspólnie rzeczy, na które nie mieliśmy wcześniej czasu, gotujemy razem, ostatni oglądaliśmy zdjęcia, wspominamy, jemy wspólnie śniadanie, obiad, kolacje, śmiejemy się razem, teraz przygotowujemy się do Świąt Wielkanocnych, jest mnóstwo rzeczy do zrobienia w przymusowym czasie pobytu w domu, ale najważniejsze jest to, że jesteśmy po prostu razem i wspieramy się w tym trudnym dla nas wszystkich czasie i jeszcze naj… najważniejsza rzecz zostajemy w domu i nie zarażamy innych!!! Ryzyko zakażenia koronawirusem zmniejszamy także, utrzymując metr odległości od osoby z którą rozmawiamy, oraz poprzez mycie rąk przez 30 sekund. Można to zrobić śpiewająco, na przykład śpiewać ulubioną piosenkę przez 30 sekund. Bądźmy rozważni, dbajmy nie tylko o siebie, ale również o wszystkich. Nie zarażajmy! Dbajmy o osoby starsze! To one są w grupie podwyższonego ryzyka! U nas w Polsce jest wiele instytucji, które rozwożą ciepłe posiłki i tym samym pomagają restauracjom przetrwać ten trudny czas, także robią potrzebne zakupy właśnie osobą najbardziej narażonym na koronawirusa.  Nawet zwykły telefon do naszych dziadków, może im pomóc! Sama mam babcię, która mieszka obok mnie i widzimy się tylko przez okno, kiedy moja babcia wychodzi na chwilkę na świeże powietrze. Wtedy uśmiechamy się i machamy do siebie nawzajem.  To jest bardzo trudne. Mam też dziadków, którzy mieszkają daleko o de mnie. Nie mogę ich nawet zobaczyć. Ostatni raz widzieliśmy się przed pandemią koronawirusa. Staram odwiedzać się moich dziadków jak najczęściej. Teraz zobaczylibyśmy się na Świętach Wielkanocnych, ale niestety nie będzie to możliwe. Na razie pozostaję mi jedynie rozmowa telefoniczna,  to daje im bardzo dużo radości. 

Pomagajmy sobie nawzajem w tym trudnym dla nas wszystkich czasie. Teraz możemy na chwilę się zatrzymać. Pokazać międzyludzką SOLIDARNOŚĆ. Spróbujmy razem zatrzymać pandemię. Nie mieszkam w Łodzi, gdzie mieliście przyjechać w ramach unijnego projektu Erasmus+. Mam to szczęście mieszkać na wsi. Można powiedzieć z dala od koronawirusa, ale oczywiście wiem, że koronawirus, który jest naszym „złym przyjacielem” czyha na nas wszędzie. Przez to, że mieszkam w swoim domu z rodziną, w spokojnej, cichej miejscowości, z dala od zgiełku ulicznego, jestem o nas bardziej spokojna. Natomiast zastanawiam się jak to jest żyć, być w mieście podczas pandemii, a szczególnie w blokach, wieżowcach.

Myślę o wszystkich pracownikach służby zdrowia, nie tylko o lekarzach, ale również o pielęgniarkach, ratownikach medycznych oraz o osobach, które pracują w laboratoriach i sprawdzają dziennie tysiące a nawet miliony testów na koronawirusa, przecież oni także są narażeni. Każdego dnia walczą o uratowanie życia milionom ludzi i podejmują ogromne ryzyko.  Jestem cały czas myślami z moją całą rodziną, moimi dziadkami, kolegami i koleżankami z Polski, ale również z partnerskich krajów, takich jak Francja, Włochy, Hiszpania i Grecja, a przede wszystkim z „moją drugą rodziną” w Hiszpanii, u której mieszkałam przez tydzień podczas wymiany. Cały czas myślę również o moich nauczycielach. Jest to bardzo trudny czas dla całego świata.

Jeszcze kilka miesięcy temu, nie pomyślałabym nawet, że pandemia koronawirusa rozprzestrzeni się na całym świecie. Myślę też o osobach, których bliskich zabrał koronawirus. Jest przecież miliony osób zakażonych, w domowej kwarantannie, ale także tych, które przegrały walkę z koronawirusem.

Jest mi również bardzo przykro z powodu osób, które są poza granicami naszego kraju i nie mogą już teraz przez ten długi okres, czas pandemii wrócić do Polski do swoich rodzin, z powodu zamkniętych granic i wszelkich kontroli. Muszą pozostać w kwarantannie sami w innym kraju. Na pewno jest to dla nich okropny czas. Każdy z nas boi się co będzie jutro, za tydzień, za miesiąc. U nas o tej porze są zazwyczaj wielkie przygotowania do Świąt Wielkanocnych… A teraz w czasach pandemii… Pierwszy raz w historii Polski, ten czas będzie wyglądał zupełnie inaczej. Sama będę spędzała Święta Wielkanocne z mamą, tatą, bratem w moim przytulnym domku, radosnej, rodzinnej atmosferze, ale na pewno zadzwonię do innych osób z mojej rodziny, aby złożyć im życzenia, które, wydaję mi się, że teraz, w czasie koronawirusa, będą opierały się przede wszystkim na słowach: dużo, dużo, dużo zdrowia i żebyśmy niedługo się zobaczyli… Pewnie zadzwonię też do większości osób na Skypie, który teraz jest oblegany przez wszystkich i jest niezawodny! Wiadomo, że inaczej jest zobaczyć się z kimś na żywo, ale w dzisiejszych czasach, ratuje nas tylko kamerka. Szkoda tylko, że przez Internet nie można się przytulać, tak wirtualnie! To by było coś ciekawego! Troszkę się rozpisałam, ale już zmierzam ku końcowi.

Życzę wszystkim dużo, dużo zdrowia i wytrwałości na ten czas. Nie poddawajmy się! Walczmy wszyscy razem do końca! Wspierajmy się nawzajem! Wierzę, że w końcu nadejdzie ten jeden upragniony dzień, na który wszyscy z niecierpliwością czekamy, kiedy rząd oznajmi, że pandemia koronawirusa to już przeszłość, że to już minęło, że wracamy do rzeczywistości!

Bardzo proszę, żebyście też tak myśleli  i nie tracili nadziei!

Proszę też, dbajcie o siebie i zostawajcie w domach!

Wesołych, zdrowych oraz spokojnych Świąt Wielkanocnych!

Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie!

Mam nadzieję do zobaczenia niedługo w Polsce, żebyśmy mogli wspólnie kontynuować nasz unijny projekt Erasmus +.

Weronika

Wywiady z dziećmi na temat pokoju na świecie – „Pokój oczami dzieci”

Pewnego dnia, kiedy przygotowywałam pracę w ramach projektu Erasmus +, przyszła mi do głowy myśl. Jestem już w takim wieku, że  wiem co to jest pokój w znaczeniu wartości, a nie pomieszczenia w domu. Zaczęłam się wtedy zastanawiać, co odpowiedziałyby mi dzieci młodsze ode mnie, kiedy zapytałabym je „co to jest pokój”? Byłam ciekawa, jak one to widzą. Postanowiłam, że przeprowadzę wywiady z dziećmi, porozmawiam z nimi o tej bardzo ważnej wartości. Początkowo chciałam podchodzić do przypadkowo napotkanych dzieci na ulicy, jednak pomyślałam, że będzie to stresujące dla mnie jak i dla dzieci, których nie znam i które mnie nie znają. Stwierdziłam, że najlepszym rozwiązaniem będzie zadzwonienie do dzieci z mojej rodziny. Wcześniej przygotowałam kilka pytań, na które chciałam usłyszeć odpowiedzi, np. Co to jest pokój?, Kiedy jest wojna?... Na moje pytanie odpowiedziało sześcioro dzieci w wieku od 7 do 11 lat, chłopcy i dziewczynki. Dzwoniłam do nich i jednocześnie nagrywałam te rozmowy. Będzie można ich posłuchać w nagraniach pod moją relacją. Odpowiedzi dzieci były bardzo zróżnicowane. Większość odpowiedziała, że pokój to takie pomieszczenie w domu, ale później naprowadziłam je, że chodzi o inny pokój. Wiadomo, że dla małych dzieci jest to dosyć trudne, nie uczą się jeszcze o tym w szkole, ale pomimo tego mają bardzo dużą wyobraźnię. Jedna dziewczynka powiedziała mi, że symbolem pokoju jest ,,słoń w koronie’’. Dzieciaki w rozmowie ze mną były naprawdę bardzo kreatywne, starały się jak mogły, żeby mi pomóc i udało się im to w 100%. Jestem z nich tak bardzo dumna! Nie ma złych odpowiedzi! Wszystkie są trafione i każda niesie ze sobą inne przesłanie. Każda jest ciekawa na swój sposób i pokazuje, że dzieci mają dużą wyobraźnię! Efekty mojej pracy zamieszczam pod tą relacją. Bardzo zachęcam do wysłuchania nagrań!

Weronika Furmanek, klasa I Ga

Wywiad

Relacja z tygodniowego pobytu w Hiszpanii

Od 25 stycznia do 1 lutego miałam okazję pojechać do Hiszpanii w ramach unijnego projektu Erasmus +. Była to moja pierwsza wymiana uczniowska i jednocześnie pierwszy samodzielny wyjazd za granicę. Jestem bardzo wdzięczna wszystkim osobom, które przyczyniły się do tego, że mogłam uczestniczyć w tej wymianie, szczególne podziękowania należą się Pani Profesor Malinowskiej oraz Pani Profesor Magdziarz. Projekt pozwolił mi otworzyć się na nowe doświadczenia i na poznawanie nowych ludzi. Ale przede wszystkim pozwolił mi rozwinąć moje umiejętności językowe. Takie wyjazdy są bardzo potrzebne i dają dużo możliwości. Stresowałam się, kiedy doleciałam na lotnisko w Hiszpanii, ale jednocześnie poczułam ogromną radość, że jestem w tym przepięknym miejscu. Trafiłam na wspaniałą rodzinę, która przyjęła mnie ciepło i otoczyła opieką . Czułam się jak w domu! Wszystkie osoby, które poznałam w Hiszpanii są wspaniałe. Ten kraj jest taki przyjazny!  Przez cały tydzień mieszkałam w Madrycie. Miasto okazało się magiczne, przepiękne, wspaniałe… i długo mogłabym wymieniać. Ma w sobie to coś, do czego chciałoby się wracać. Miałam okazję poznać kulturę, obyczaje, tradycje i lokalne potrawy Hiszpanii. Mieszkałam u cudownej rodziny, która opiekowała się mną, jak własną córką. Czułam, że dom w Madrycie to mój drugi dom, do którego będę mogła zawsze wrócić. Bardzo smakowały mi tamtejsze potrawy. Najlepsze były churrosy z czekoladą! Zawsze rano czekało na mnie pyszne śniadanko. Elena z bratem i rodzicami bardzo dbała o to, żebym czuła się jak najlepiej. Rano witali mnie słowami: ¡Holaǃ , ¿Qué tal? Bardzo podobały mi się również warsztaty w tamtym liceum w Pinto.  Nawiązujące do tematyki związanej z „pokojem”. Każdego dnia robiłam coś innego, ciekawego. Efekty mojej pracy mogłam później zobaczyć na wystawie. Cieszę się, że zostawiłam w Hiszpanii cząstkę siebie, a do domu zabrałam miłe wspomnienia. Bardzo ciężko było mi się rozstać z Eleną i jej rodziną, ale wtedy pomyślałam, że przecież nie żegnam się z nimi na zawsze, bo na pewno będziemy ze sobą utrzymywać kontakt. Poza tym, Elena przyjedzie do mnie pod koniec marca. Przecież to już lada moment! Bardzo zachęcam wszystkich do wzięcia udziału w projekcie Erasmus +! Niesamowita przygoda, która na zawsze zostanie w mojej pamięci! Niesamowite doświadczenie i przepiękne wspomnienia!

 Weronika Furmanek, klasa I Ga

Art Engage - Erasmus+

Z dniem 1 września 2019 roku rozpoczęliśmy realizację projektu zatytułowanego „ L’art engagé vecteur de promotion et de diffusion des valeurs de l’Union Européenne” („Sztuka zaangażowane jako wektor promocji i upowszechniania wartości Unii Europejskiej). Koordynatorem projektu jest Lycée Polyvalant Rémi Belleau, szkoła w Nogent-le-Rotrou (Francja), pozostałymi partnerami Music School of Arta (Grecja), Istituto di Istruzione Superiore "Enrico Fermi" w Montesarchio (Włochy) oraz IES Calderon de La Barca w Pinto (Hiszpania).

• Lycée Polyvalant Rémi Belleau, https://www.remibelleau.fr/arts-engages/
• Music School of Arta, http://gym-mous-artas.art.sch.gr/
• Istituto di Istruzione Superiore "Enrico Fermi" w Montesarchio, https://www.scuolavivacampania.it/2018/01/09/iis-fermi-montesarchio/
• IES Calderon de La Barca w Pinto, http://iescalderon.es/